Jaki jest pudel? Elegancki, dumny, sprytny, kochający, lojalny i psotny. Niezwykłą cechą pudla jest jego inteligencja. Oczywiście, życie z inteligentnymi psami może być trudne. Szybko się uczą - dobrych i złych nawyków - i wszystko pamiętają. Są bardzo energiczne, uwielbiają długie spacery. Nadają się do wszystkich psich sportów. Kochają zajęcia i zabawki, które będą ćwiczyć ich umysł. A po „pracy” lubią odpoczywać na kanapie ze swoim właścicielem. Pudle są rasą długowieczną. Psy przeznaczone do hodowli powinny być badane na choroby występujące u tej rasy.
Historia rasy sięga około 1800r, chociaż już wcześniej możemy znaleźć bibliografię i ryciny przedstawiające psy wodne. Pudle i ich "wodni" kuzyni są wszechstronnymi psami myśliwskimi, ich praca obejmowała aportowanie ptactwa z wody. Pasja łowiecka pozostała u tej rasy do dnia dzisiejszego. Psy "wodne" można rozpoznać po gęstej, kręconej i stale rosnącej sierści. Strzyżenie u tej rasy jest niezbędne. Pierwotnie fryzura miała praktyczne zastosowanie aby pies po wyjściu z wody nie marzł, zostawiało się włos na nadgarstkach i stawach skokowych, uszach, głowie, klatce piersiowej oraz na czubku ogona. Resztę włosa ścinało się jak najkrócej. Współcześnie grooming pudla to sztuka wymagająca doświadczenia i umiejętności. Podstawą pięknego futra jest prawidłowa pielęgnacja na co dzień, bez niej, nawet najlepszy groomer nie wyczaruje pięknej fryzury.
A więc stało się, w Waszym domu pojawił się nowy członek rodziny. Jesteście zachwyceni, ale i zarazem pełni obaw czy poradzicie sobie. Oto kilka rad jak postępować z małym kręconym stworzonkiem, pełnym uroku ale też zawadiackim.
Pierwsze dni dla wszystkich będą trudne. Pamiętajmy aby przyzwyczaić naszego pudla do bycia samemu. Proponuję też nie oddawać mu od razu po przywiezieniu do dyspozycji całego mieszkania. To maleńki piesek i nawet jeden pokój to dla niego ogromna „dżungla”. Niech spokojnie zwiedzi i obejrzy najpierw jedno pomieszczenie. Maleństwo będzie musiało poznać was: domowników, swój nowy dom . Przez kilka pierwszych dni maluch może być zagubiony i zdezorientowany nowym otoczeniem. Musimy dać mu czas na oswojenie się z nowymi ludźmi i zapachami. Na pewno nie będzie wiedział gdzie należy robić siusiu, najlepiej zwinąć wszystkie dywany na te kilka tygodni i położyć matę higieniczną w jednym miejscu żeby uczyć powoli czystości. Po każdym posiłku i po każdym obudzeniem się psa, zabieramy go na trawę lub w miejsce w którym może się załatwić i chwalimy jeśli to zrobi. Nauka załatwiania się na dworze dla małego pudelka może się przeciągnąć w czasie. Ten wiek to równie dobrze około 9 miesiąca. Ograniczamy schodzenie po schodach do wieku 9 mcy, oczywiście nie chodzi tu o to aby za każdym razem psa znosić czy wnosić po schodach, ale jeśli mamy w domu schody na piętro, postawmy bramkę. Polecam w domu kojec a w nim klatkę lub transporter do spania, jest to również dużym ułatwieniem kiedy musimy wyjść z domu a szczenię zostaje samo. Podobnie jak małe dziecko, mały szczeniak będzie miał różne pomysły na spędzenie samotnie czasu, może zająć się np. gryzieniem kabli, zrzuceniem czegoś ciężkiego na siebie, zaklinowaniem się w ciasnym miejscu itp. Jeśli mamy w domu małe dzieci, szczególnie poniżej 10-go roku życia, nigdy nie pozwalamy na samotną zabawę z psem, mały piesek może ostrymi zębami w zabawie skaleczyć rączkę lub buzię dziecka, lub dziecko może upuścić pieska na ziemię. Nie pozwalamy dzieciom na podnoszenie psa, prosimy żeby usiadło na ziemię i wtedy może swobodnie przytulić szczeniaka. Po okresie kwarantanny poszczepiennej tj. po szczepieniu na wściekliznę (ok 4go mca), zapewniamy psu kontakt z innymi psami. Do zabaw dla małego pudelka wybieramy psy podobne gabarytowo, nie pozwalamy na zabawę z mastiffem czy energicznym bokserem. Pudel jest psem lekkim i nie przepada za psami bawiącymi się „cieleśnie” tj w przepychanki i zapasy, lepszym towarzyszem zabaw będzie pies lubiący gonitwy i zabawę w berka.
WYCHOWANIE
Zalecam każdą formę szkolenia. Polecam psie przedszkola, szkolenia grupowe oraz każdą formę psiego sportu: agility, obedience itp.
Żywienie
Pudla podobnie jak i inne rasy żywimy dobrej jakości karmą. Dobrej jakości sucha karma to taka w której pierwsze dwa składniki zawierają mięso. W składzie nie powinny znajdować się żadne barwniki spożywcze ani polepszacze smaku. Koniecznie musimy zwróć też uwagę na rodzaj użytego w produkcji danej karmy konserwantu. Za bezpieczne substancje konserwujące uważa się tokoferol (wit. E) oraz kwas askorbinowy (wit. C), natomiast szkodliwe i potencjalnie rakotwórcze konserwanty to: BHA, BHT oraz E 324. Dobre jedzenie dla psa nie może też zawierać dużych ilości kukurydzy. Jest ona bowiem źródłem tyrozyny, która hamuje działanie zawartego m.in. w indyku tryptofanu – składnika będącego prekursorem serotoniny, wpływającej na dobry nastrój psa. Kukurydza jest ponadto popularnym alergenem. Karmę podajemy suchą lub zalaną letnią wodą! Nie mlekiem, rosołem itp Mokre karmy z puszek są mniej kaloryczne niż karmy suche – średnio 400 g karmy mokrej odpowiada 100 g karmy suchej. Wybierając najlepszą mokrą karmę dla psa, musimy kierować się tymi samymi regułami, które zostały wspomniane przy karmie suchej. Najwyższą jakość – zarówno wśród pokarmu suchego, jak i mokrego – prezentują oczywiście karmy premium dla psów. Tworzone są zazwyczaj na bazie dobrego mięsa klasy I, nie zawierają żadnych szkodliwych dla zdrowia zwierząt składników. Są też odpowiednio zrównoważone pod kątem kaloryczności i niezbędnych elementów odżywczych.
BARF BARF to skrót od angielskiego Biologically Appropriate Raw Food (Biologiczne Odpowiednie Surowe Jedzenie). „Biologicznie odpowiednie”, czyli jakie? Dieta BARF zakłada, że psy przez miliony lat ewolucji przystosowały się do jedzenia głównie surowego mięsa. Tak więc biologicznie odpowiednie jedzenie dla psa to surowe mięso, kości, podroby i nadtrawione części roślin. Jeśli decydujemy się na naturalne żywienie najlepiej poczytać www.barf.pl oraz na innych stronach plus zasięgnąć opinii lekarza weterynarii specjalizującego się w żywieniu psów. Psa nie karmimy pomiędzy posiłkami. Częstotliwość karmienia jest zależna od wieku, szczenię karmimy częściej, do 4 razy dziennie, dorosłego psa 2 razy dziennie. Podczas treningu podajemy psu naturalne smakołyki w formie nagrody, najlepiej małe kawałki suszonego mięsa.
Woda w misce ma być dla psa dostępna cały czas.
OBROŻA CZY SZELKI
Psy prowadzamy na obroży, szelki są dobre dla psów pracujących (policyjne, wojskowe, lawinowe, ratownicze itp.). Obroża dla pudla wystawowego to taka która nie będzie „zaciągała” włosa, czyli uszyta na okrągło. Obroża musi być dobrze dopasowana, tak aby pies z niej nie mógł wyciągnąć głowy, a jednocześnie nie dusił się. Smycz ma być normalna lub przepinana. Smycz automatyczną możemy kupić psu dorosłemu który nie ciągnie. Do nauki przywołania tj przychodzenia do właściciela najlepiej użyć długiej kilku metrowej linki tak aby w każdej chwili móc złapać za jej koniec jeśli puścimy psa.
ZDROWIE
U młodego pudla w wieku najbardziej intensywnego wzrostu tj między 4-9 mcem mogą wystąpić przejściowe kulawizny związane z intensywnym wzrostem. W tym czasie ograniczamy psu ruch. Nie zmuszamy psa do intensywnego biegania. Nie rzucamy psu piłki. Do około 15 mcy nie zabieramy psa na spacery rowerowe, dopiero po zakończonym rozwoju pies może biegać przy rowerze. Około 5-7 mca życia szczenię wymienia zęby mleczne na stałe, w tym czasie mogą pojawić się różne dolegliwości. Wymianie zębów u psa towarzyszy świąd, a czasem nawet ból dziąseł. Wpływa to na zachowanie zwierzaka. Czasem jest to niepokój i rozdrażnienie, jednak najczęściej możemy się spotkać z ogromną chęcią do gryzienia. Czasami mogą również wystąpić biegunki.
Psa odrobaczamy 3 razy do roku.
Przed pchłami i kleszczami zabezpieczamy regularnie przez cały rok środkami polecanymi przez weterynarza.
Po przywiezieniu szczenięcia do domu, po około tygodniu, udajemy się do weterynarza z psem i książeczką zdrowia. Weterynarz ustali nam dalszy harmonogram szczepień tj 3 szczepienie oraz szczepienie przeciwko wściekliźnie. Przy szczepieniu na wściekliznę możemy psu założyć paszport, dokument dzięki któremu nasz pies będzie mógł z nami podróżować za granicę. Co roku powtarzamy szczepienia na wściekliznę oraz choroby zakaźne wg zaleceń weterynarza.
Witaminy oraz suplementy diety podajemy tylko i wyłącznie wg potrzeb tj jeśli badania krwi wykażą taką potrzebę oraz pod kontrolą weterynarza. Nie podajemy niczego na własną rękę. Szczególnie jeśli pies jest żywiony suchą karmą bądź puszkami które są już zbilansowane.
Jeśli żywimy BARFem 2 razy do roku wykonujemy kompleksowe badania krwi psu.
PIELĘGNACJA
Pielęgnacja pudla nie jest skomplikowana jeśli będziemy ją robić regularnie.
Pudla kąpiemy co około 10 dni, czysta woda jeszcze nikomu nie zaszkodziła, czasy średniowiecza i kąpieli raz do roku dawno minęły. Mamy bardzo duże zanieczyszczenie środowiska, najwięcej brudu jest tuż przy ziemi, czyli akurat na wysokości naszego pupila. Brudny włos nie rośnie, brudna skóra swędzi, skutkuje to tym że nasz pudel zamiast być pachnącym, puszystym pieskiem, staje się śmierdzący i zakołtuniony. Będzie się drapał, podrażniał skórę, plątał włos i go wyrywał.
Do kąpieli używamy kosmetyków nawilżających dobrej jakości. Nie używamy szamponów ani odżywek zwiększających objętość włosa, gdyż szampony te mają składniki, które włos przesuszają. Efekt po zastosowaniu będzie odwrotnie proporcjonalny do zamierzonego, włos spląta się jeszcze bardziej. Nie używamy również kosmetyków natłuszczających/wygładzających/obciążających włos. Po nich włos zamieni się w smętnie zwisające „kluski” i błyskawicznie przyciągnie nam kurz który oblepi włos jeszcze bardziej.
Tak więc wybierajmy kosmetyki nawilżające.
Przed kąpielą do uszu możemy włożyć kawałek watki żeby nie zalać ucha. Najpierw szykujemy ręczniki, przygotowujemy kosmetyki a następnie wkładamy psa do wanny.
Pudla kąpiemy w wannie lub dużej misce, dno wykładamy matą antypoślizgową. Woda do kąpieli ma być ciepła, przyjemna dla naszych rąk. Najpierw psa moczymy a następnie nakładamy rozcieńczony wg instrukcji szampon, masujemy dokładnie całego psa. Myjemy również skórę.
U dorosłego pudla włos czeszemy tylko po kąpieli, czyli co 10 dni, wkładamy psa do wanny, kąpiemy, wycieramy a następnie mokry włos rozczesujemy i suszymy.
Młodego pudla czeszemy częściej, nawet codziennie. W wieku około roku pudel wymienia włos ze szczenięcego na dorosły. Ten moment jest najcięższy i dla psa i dla właściciela gdyż włos plącze się przy skórze, pies potrafi się całkowicie skołtunić w ciągu jednego dnia. Czas wymiany włosa jest bardzo różny, jeden pies wymieni włos w ciągu miesiąca, inny będzie wymieniał go pół roku lub dłużej. Nie ma na to reguły ani też złotego środka który przyspieszy ten proces. Jedynym ratunkiem są częstsze kąpiele, czesanie włosa i strzyżenie.
Do czesania używamy szczotek typu pudlówka, polecam np. firmy Doggy Man (duża, biała z niebieskim paskiem), szczotka pudlówka powinna być miękka, nie drapać ani nie kaleczyć skóry psa. Po rozczesaniu szczotką przejeżdżamy włos grzebieniem z szeroko rozstawionymi zębami.
Jeśli planujemy wystawy z naszym pudlem asortyment szczotek oraz grzebieni musi być sporo większy.
Pudla zawsze po kąpieli suszymy, nigdy nie zostawiamy go mokrego żeby sam wysechł. Suszymy suszarką na chłodnym powietrzu. Podczas suszenia, szczotką prostujemy włos czesząc.
Kiedy już mamy czystego i suchego, puszystego psa, czas na strzyżenie, w domu właściciel może lecz nie musi ostrzyc sobie sam psa. Jednak najlepiej pozostawić to fachowcowi i znaleźć groomera który będzie się opiekował futrem naszego pudla. Aby pudel był zawsze elegancki strzyżemy go regularnie raz w miesiącu. Włos rośnie średnio 1-1,5 cm miesięcznie. Pierwsze strzyżenie wykonuje już hodowca, przed wyjazdem malucha do nowego domu, jest on ostrzyżony, oraz wykąpany. Mamy miesiąc czasu aby znaleźć groomera i umówić naszego pupila na pielęgnację. Podczas umawiania na pierwszą wizytę zaznaczamy że jest to młody pudel, uprzedzamy jeśli piesek nie ma jeszcze wszystkich szczepień tj szczepienia na wściekliznę. Pytamy groomera czy nas przyjmie czy też mamy poczekać do zaszczepienia.
Omawiamy z groomerem fryzurę dla naszego pudla. Jeśli ma być to pies wystawowy od razu informujemy i mówimy jaką fryzurę chcemy. Jeśli jest to pupil domowy ustalamy również na jaką długość ma być pies ścięty. Nigdy! Nawet podczas lata i upałów nie każemy groomerowi golić naszego pudla na krótko. Włos stanowi ochronę dla skóry, chroni psa przed przegrzaniem oraz udarem słonecznym. Jeśli wydaje nam się że psu będzie chłodniej z gołą skórą podczas 40C upału, najpierw sami się rozbierzmy i połóżmy na słońcu. Spalimy skórę błyskawicznie. My się chronimy ubraniem oraz nakryciem głowy, chowamy się do cienia. Tak samo pies. Musi mieć na sobie włos który go ochroni oraz możliwość położenia się w cieniu i chłodnym miejscu.
Podczas upałów dbamy aby nasz pies nie musiał chodzić po betonie czy asfalcie, nagrzewa się on do tego stopnia że może poparzyć psie stopy. Chodzimy z psem po trawie.
W zimę chronimy łapy psa kremami przeznaczonymi do ochrony opuszek, po przyjściu do domu myjemy łapy wodą aby wypłukać ewentualną sól i inne środki chemiczne którymi są posypane chodniki w mieście. Nie pozwalamy psu lizać łap, te środki mogą być trujące.
Sami w domu nie czyścimy psu uszu. Zostawiamy to groomerowi lub weterynarzowi,. Groomer przy pielęgnacji przeskubie czyli wyrwie włoski z uszu, to wystarczy aby ucho miało prawidłową wentylację. W uszach nie „grzebiemy” bez potrzeby, to naturalne że ucho jest nieco przybrudzone. O ewentualnym stanie zapalnym świadczy zachowanie psa, przekręcanie głowy, trzepanie uszami oraz brzydki zapach z ucha. Udajemy się natychmiast do weterynarza.
Psie zęby czyścimy regularnie szczoteczką i pastą dla psów. Zapobiegamy tym odkładaniem się kamienia nazębnego czego następstwem jest stan zapalny dziąseł, brzydki zapach z pyszczka, ruszające się zęby.
U szczeniaka kontrolujemy zęby mleczne, bardzo często u ras miniaturowych nie wypadają one same, potrzebna jest wtedy interwencja weterynarza. Systematyczna kontrola postępów wymiany zębów jest niezwykle istotna, by nie dopuścić do skrzywienia się zgryzu, psucia zębów oraz urazów śluzówki jamy ustnej.
Pazury przycinamy przy każdej pielęgnacji. U psów miniaturowych pazury same z siebie bardzo rzadko się ścierają. Obcinacz kupimy w każdym sklepie z psimi akcesoriami.
Na zakupy polecam sklepy internetowe zamiast zoologicznych. Preparaty odkleszczowe, przeciwko robakom, kupujemy tylko i wyłącznie w lecznicach weterynaryjnych.
